Wijąca się osobliwymi serpentynami ulica Winnicka to dawna droga rokadowa, która prowadzi do poaustriackiego Fortu Winnica, usytuowanego na wapiennym wzgórzu o nazwie Winnica. Jak nietrudno się domyślić tereny te kiedyś obficie porastały szlachetne pnącza winorośli.
Ponieważ fort można zwiedzać tylko z przewodnikiem z Muzeum Twierdzy Kraków, tym razem mieliśmy zamiar zagłębić się w dzicz. Ale czy to możliwe dziesięć kilometrów od centrum Krakowa? Tak, Uroczysko Skotniki to trochę trudno dostępny lesisty teren z bagnistą podłogą i plątaniną kolczastych krzaków. Teraz te bezlistne drzewa (wśród których widać pojedyncze osobniki pamiętające jeszcze czasy Austro-Węgier), chaszcze i mokradła, mogłyby z powodzeniem zagrać w niejednym horrorze. W lesie dziś nie zaśnie nikt??! Na szczęście ten osobliwy spacer umilają nam gęsto rozsiane fiołki.
Kiedy już utorowaliśmy sobie drogę i wyszliśmy na prostą, zaczął padać śnieg. Tak, to pierwszy śnieg tej wiosny…
Fort 53a Winnica
Wybudowany z czerwonej cegły, międzypolowy fort pancerny w Twierdzy Kraków, miał wspierać ogniem znajdujące się w okolicy forty Bodzów i Skotniki, swoim zasięgiem obejmował południowo-zachodni obszar Krakowa.
Niesamowite wrażenie robi wykuta w wapiennej skale głęboka fosa, która broniła bezpośredniego dostępu do obiektu. Aby się dostać na dziedziniec trzeba było zamontować specjalny, wysuwany most.
Fort nie brał udziału w bezpośrednich walkach ani w pierwszej, ani w drugiej światowej, ale w 1914 roku przed wyruszeniem na front, stacjonowali tu i ćwiczyli żołnierze Legionów Polskich. W czasie II wojny światowej Niemcy przetrzymywali tu jeńców radzieckich, po wojnie obiekt służył jako magazyn.
***
Inne forty w Twierdzy Kraków, które zwiedzałam to: Fort Bodzów, Fort Dłubnia, Warszawska Luneta, Fort Tonie, Fort Św. Benedykt, Fort Skała.
